Στο σεξ, εκφράζεται το ανεξιχνίαστο εγώ μας. Εκεί γινόμαστε το μικρό παιδάκι με τις απωθημένες ιδιορυθμίες μας που κρύβουμε επιμελώς απο τους συγγενείς, την δουλειά τον κοινωνικό μας περίγυρο. Είναι αλήθεια ότι πολλά περιοδικά δίνουν συνταγές λες και πρόκειται να φτιάξουμε το δυσκολότερο ραγού κατσαρόλας.  Ή μήπως τελικά πρόκειται ακριβως γι αυτό; Μήπως το ραγού κατσαρόλας και ο τρόπος με τον οποίο θα επιλέξουμε να το φτιάξουμε, μας δείχνει πως κάνουμε σεξ; Κι όμως ναι.

Δείξε μου πως μαγειρεύεις να σου πω τι σεξ κάνεις!

Αν εμπλουτίσουμε το ραγού  με καυτερά και πικάντικά συστατικά, σημαίνει ότι είμαστε υπερσεξουαλικοί, ευρυματικοί και απολαμβάνουμε να πειραματιζόμαστε.

Αν απο την άλλη, επικεντρωνόμαστε να φορτώσουμε πληθωρικά στοιχεία μέσα στο φαγητό, όπως πολύ λάδι, πολλά καρυκεύματα μπόλικη μελιτζάνα αλλά δεν βγάζουμε τυρί στο στρώσιμο του τραπεζιού ή έστω  ελάχιστο, σημαίνει ότι όχι μόνο είμαστε τσιγκούνηδες και φειδωλοί στα αισθήματα, αλλά και καταπιεσμένοι απο την ίδια  την ιδιομορφία της τσιγκουνιάς. Δεν μπορούμε να εκφράσουμε την αγάπη μας στην οικογένεια μας ής τους φίλους μας και έτσι δεν εισπράτουμε και την αγάπη που επιθυμούμε. Οπότε στερούμε απο το οικογενειακό τραπέζι, αυτό που θεωρούμε περιττό. Ο τσιγκούνης άνθρωπος, δείχνει όλη την ευρηματικότητα και την φαντασία του συνήθως στο φαγητό που ετοιμάζει αλλά στερεί απο την οικογένεια τα συνοδευτικά. Ταίζει γιατί δεν μπορεί να ταιστεί. Συνήθως ο τσιγκούνης έχει παράπονα στο σεξ απο τον σύντροφο του. Θέλει περισσότερο αλλά δεν μπορεί να το διανοηθεί ότι τα πάντα πάνω του συνηγορούν σε αυτό το αποτέλεσμα που τελικά εισπράτει.

Ο άνθρωπος που συνηθίζει να τρώει μόνος μπροστά στη τηλεόραση σημαίνει ότι του λείπει η μαμά του. Νιώθει μόνος του. Χρέη μαμάς τροφοδότη, εκτελεί  σε αυτή τη περίπτωση η τηλεόραση. Όμως η σεξουαλικότητα μας, καθορίζεται απο την μητέρα μας και τον τρόπο που μας μεγάλωσε.

Ο φοβισμένος άνθρωπος, αυτός που φοβάται γενικότερα να πειραματιστεί στη ζωή του, δεν είναι καλός μάγειρας. Όταν εκτελεί μια συνταγή,  θέλει το βιβλίο του τσελεμεντέ πάνω στο τραπέζι αλλά ούτε και τότε καταφέρνει το αποτέλεσμα. Είναι συνήθως χαμηλότερο των προσδοκιών όλων όσων τρώνε απο τα χεράκια του. Πάντα κάτι λείπει απο το φαγητό. Πάντα κάτι ήθελε περισότερο. Σηνήθως αυτοί οι άνθρωποι στο σεξ, δημιουργούν ελείψεις στους άλλους. Αυτοί οι συγκρατημένοι άνθρωποι, είναι καλοί γονείς ίσως αρκετά κουτσομπόληδες –γιατί αρνούνται να αντιμετωπίσουν τα δικά τους φοβικά θέματα-αλλά όχι εραστές ή ερωμένες.

Πως συνδέονται λοιπόν όλα τα παραπάνω με την ικανότητα ενός ανθρώπου να κάνει καλό σεξ;

 

Είναι απλό: το σεξ είναι ο χαρακτήρας μας. Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που κακοποιημένοι ως παιδιά, ντρέπονται να δείξουν συναίσθημα στην πραγματική ζωή, είναι κυνικοί και απόμακροι αλλά όταν κάνουν σεξ βρίσκουν την ευκαρία να είναι δοτικοί και υπερενθουσιώδεις στο κρεβάτι. Τόσο που αφήνουν άναυδους τους συντρόφους τους. Είναι η ευκαιρία τους για αγκαλιές και για ασύστολη έκφραση συναισθημάτων με το κάλυμα του σεξ. Έτσι μπορούν ελεύθερα να αγαπηθούν και να αγαπήσουν. Πολλές φορές βέβαια προβάλλουν αντίσταση στο να είναι βωμολόχοι. Εκπαιδεύτηκαν τόσα χρόνια να είναι καλά παιδιά ώστε δεν τολμούν, ούτε στο κρεβάτι να βγάλουν τον «βρώμικο» εαυτό τους. Συνήθως, εκτονώνονται με βρώμικες ιδέες στον αυτοερωτισμό τους.

Το σεξ αρχίζει πριν το σεξ.

Με τα χρόνια, ως συντάκτρια, συνδιάζοντας γνώσεις και έρευνες που αποκόμισα,  κατέληξα ότι το καλύτερο σεξ που μπορεί να δώσει ένας άνδρας, είναι το σεξ πριν το σεξ. Είναι ο τρόπος που συζητάει. Πόσο νοιάζεται για την σύντροφο του; Ο καλός εραστής πετάει αυθορμήτως τα σκουπίδια χωρίς να της το διαφημίσει ως ηρωισμό. Προσφέρει απλά και φυσικά.Και χωρίς το κυριότερο να την αφήνει να συμμαζεύει σε μόνιμο καθεστώς, τις βρώμικες δουλειές του σπιτιού λες και δεν γίνονται και αυτές συνεταιρικά. Ο καλός εραστής νιώθει και “πονάει”. Και φυσικά όλα αυτά τα αξιώνει και απο την σύντροφο του. Δεν πρέπει να παραχωρεί την προσωπικότητα του άκριτα και ανόητα. Και τα δύο μέρη στο ερωτικό παιχνίδι ωφείλουν να μοιράζονται. Στο σεξ μπορεί να κάνει τα πάντα με την σύζυγο του αρκεί να ξεχνάει  μετά τον ρόλο του κατακτητή και να γίνεται συνένοχος. Στο σεξ μπορεί να διαλύσει την προσωπικότητα της γυναίκας του. Αλλά μετά το σεξ να την αγκαλιάσει και να την ανασυνθέσει. Να την αναδημιουργήσει με τρυφερότητα και αποδοχή. Μπορεί με τον τρόπο του αυτό, έμπρακτα  να της πεί ευχαριστώ. Τότε θα εισπράξει και εκείνος το δικό του ευχαριστώ απο εκείνη.

Γενικά και εν κατακλείδι, αν η βέσπα ήταν σεξ, ο Βέγγος δεν θα μάθαινε ποτέ. Όμως με τόσα παιδιά και τόσο πλήρη αποδοχή πολύ αμφιβάλλω. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η βέσπα χρωστάει πολλά στον Βέγγο. Στο χέρι μας είναι το σεξ να αποκτήσει νέο ορισμό πιο πλήρη και πιο συμπυκνωμένο. Πρέπει το σεξ να εμπεριέχει εμάς και τον τρόπο που έχουμε να εξελισσόμαστε. Να γίνει η δική μας βέσπα. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε οι γνωστοί άγνωστοι, θα έκαναν  περισσότερο και καλύτερο σεξ και οι περιουσίες αθώων πολιτών θα στέκονταν άρτιες και περήφανες στο ασάλευτο αστικό τοπίο.

Ζωή Κυροπούλου

Tagged with: