Τελικά θα μείνουμε για πάντα νέοι;

Τελομεράση – Αιώνια ζωή

 

Το κλειδί της αιώνιας νεότητας αλλά και υγείας ανακάλυψαν αμερικανοί επιστήμονες επιφέροντας επανάσταση στον τομέα. Έρευνα που διενέργησαν αμερικανοί επιστήμονες του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ τους οδήγησε στην ανακάλυψη ενός φαρμάκου που επενεργεί στα κύτταρα και µόλις το χορήγησαν σε γηρασµένα ποντίκια είδαν µε µεγάλη έκπληξη ότι τα σηµάδια του χρόνου άρχισαν σιγά σιγά να σβήνουν από το σώµα τους.

Το φάρµακο µετο οποίο οιεπιστήµονες αντέστρεψαν τον ρυθµό της γήρανσης στα ποντίκια και που δίνει ελπίδες για αιώνια νιότη ήταν η χηµική ουσία 4-ΟΗΤ, η οποία µπορούσε να επανενεργοποιήσει το ένζυµο τελοµεράσητων κυττάρων. Τοένζυµο αυτό έχει την ιδιότητα να καθορίζει το µήκος των χρωµοσωµάτων των κυττάρων και συγκεκριµένα των τµηµάτων εκείνων που βρίσκονται στην άκρη τους και λέγονται τελοµερή. Τα τελοµερή (που εµπλέκονται σχεδόν σε κάθε έρευνα που σχετίζεται µε τη µακροζωία) διαδραµατίζουν καθοριστικό ρόλο στη γήρανση τωνανθρώπων αλλά και των ζώων. Ολόγος που συµβαίνει αυτό είναι ότι τα τελοµερή συνιστούν επί της ουσίας τµήµα του DNA που πολλαπλασιάζεται και έτσι κάθε φορά που ένα κύτταρο αναγεννάται(δηλαδή πολλαπλασιάζεται) τα τελοµερή στις άκρες των χρωµοσωµάτων µικραίνουν.Και όταν µικρύνουν αρκετά,τότε ο πολλαπλασιασµός των κυττάρων σταµατά και επέρχεται ο θάνατός τους.

Οµως στο εργαστήριο του δρος Ρόναλντ Ντε Πίνο, που είναι γενετιστήςστο Ινστιτούτο για τον Καρκίνο Dana – Farber της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστηµίου Χάρβαρντ, ο ίδιος µαζί µε τους συναδέλφουςτου κατάφεραν να δώσουν το φιλί της ζωής στα τελοµερή, ενεργοποιώντας το «µαγικό» ένζυµο τελοµεράση µε τη χηµική ουσία 4-ΟΗΤ.

Γερασμένα ποντίκια ξαναβρήκαν την νιότη και υγεία τους

Ο ντε Πίνο με τους συνεργάτες του πειραματίστηκε σε ποντίκια στα οποία είχε επέλθει το γήρας, χορηγώντας τους τη χημική αυτή ουσία. Μόλις αυτό συνέβη, ο οργανισµός των γηρασµένων ποντικιών στα οποία δοκιµάστηκε το φάρµακο άρχισε να αλλάζει όψη.Τα εκφυλισµένα κύτταρα των µικρών ζώων άρχισαν να αναγεννιούνται. Τα όργανά τους, όπως η σπλήνα, το συκώτι, τα έντερα,άρχισαν να αποκτούν τη νεανική τους σφριγηλότητα. Επίσης απέκτησαν πάλι τη γονιµότητά που τους είχε στερήσει ο χρόνος.

Τα ποντίκια που δέχτηκαν το φάρµακο που ενεργοποίησε την τελοµεράση δεν παρουσίασαν µόνο ένα νεανικότερο σώµα αλλά και έναν πιο… σπιρτόζικο εγκέφαλο. Συγκριτικά µε τα ποντίκια στα οποία δε χορηγήθηκε το φάρµακο, εκείνα που ήπιαν το… δυναµωτικό εµφάνισαν µεγαλύτερους εγκεφάλους και προγονικά κύτταρα τα οποία παρήγαγαν καινούργιους νευρώνες και εγκεφαλικά κύτταρα, ώστε το µυαλό να αρχίσει να δουλεύει ξανά.

«Αυτή η εξέλιξη µας κάνει να πιστεύουµε ότι υπάρχει σηµείο γυρισµού για όλες τις ασθένειες που σχετίζονται µε τη γήρανση», αναφέρει ο δρ Ρόναλντ Ντε Πίνο.

Το φάρμακο ωστόσο δεν δεν εγγυάται τη μόνιμη επιστροφή της νιότης και όλων των θετικών που αυτή συνεπάγεται. Ο αµερικανός ειδικός παρόλα αυτά είναι καθησυχαστικός λέγοντας σε δηλώσεις του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» ότι η τεχνική αυτή θα µπορεί να λειτουργεί όπως το ντεπόζιτο βενζίνης ενός αυτοκινήτου. «Η τελοµεράση θα εµποδίζει να µικρύνουν τα τελοµερή στα χρωµοσώµατα µε αποτέλεσµα τα κύτταρα να συνεχίζουν να αναγεννιούνται µέσω του πολλαπλασιασµού τους. Τα τελοµερή θα φθείρονται µε την πάροδο του χρόνου και όταν αυτό συµβαίνει θα επανεργοποιείται η τελοµεράση για να αρχίσει ένας καινούργιος κύκλος».

Πιθανός κίνδυνος για καρκίνο, λένε οι επιφυλακτικοί

Τον προβληματισμό τους εξέφρασαν ορισμένοι ερευνητές σχετικά με τα οφέλη από την επανενεργοποίηση της τελοµεράσης, επισηµαίνοντας τον κίνδυνο πρόκλησης καρκίνου στα κύτταρα. Από έρευνες που έχουν γίνει, έχει παρατηρηθεί ότι σε ορισµένες περιπτώσεις το συγκεκριµένο ένζυµο µεταλλάσσεται σε καρκίνο ή ότι επισπεύδει την αύξηση του µεγέθους των ήδη υπαρχόντων όγκων.

Ο δρ Ρόναλντ Ντε Πίνο, αντίθετα, πιστεύει ότι η τελοµεράση θα πρέπει λογικά να εµποδίζει τα υγιή κύτταρα να µετεξελιχθούν σε καρκινικά, προστατεύοντας το DNA τους από κάποια βλάβη.

Ο Ντέιβιντ Σίνκλερ, που είναι µοριακός βιολόγος στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστηµίου Χάρβαρντ στη Βοστώνη, συµφωνεί µαζί του, ότι η επανενεργοποίηση της τελοµεράσης ενδεχοµένως να εµποδίζει την εµφάνιση καρκίνων.

Και προσθέτει ότι «αν η θεραπεία µπορεί να γίνεται µε ασφαλή τρόπο, τότε ίσως επιφέρει επανάσταση στην αποκατάσταση της λειτουργίας οργάνων που έχουν εκφυλιστεί σε ηλικιωµένους ανθρώπους, όπως επίσης και στην ίαση ασθενειών που είναι συνώνυµες των γηρατειών».

Οµως ο Ντέιβιντ Χάρισον, που ερευνά την ανθρώπινη γήρανση στο Εργαστήριο Jackson, στο Μπαρ Χάρµπορ στο Μέιν των ΗΠΑ, τονίζει ότι «το να επιχειρήσει κανείς να επέµβει στο µήκος των τελοµερών των χρωµοσωµάτων µπορεί να αποδειχτεί ιδιαίτερα επικίνδυνο, εκτός κι αν είναι 100% σίγουρος ότι δεν πρόκειται να προκαλέσει καρκίνο».

Ο ίδιος επιστήµονας θεωρεί ότι το πείραµα που έγινε στο Χάρβαρντ στηρίχθηκε σε ποντίκια στα οποία είχε προκληθεί τεχνητή γήρανση και ότι οι επιστήµονες δε µελέτησαν την ανθρώπινη γήρανση που είναι αρκετά διαφορετική. Στο ίδιο πνεύµα, ο Τοµ Κίρκγουντ, που είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Γήρανσης και Υγείας του Πανεπιστηµίου Νιούκαστλ στην Αγγλία, λέει ότι «η φθορά των τελοµερών δεν αποτελεί µετά βεβαιότητος τη µόνη ή έστω την κυρίαρχη αιτία της γήρανσης στους ανθρώπους».

Τελικά θα μείνουμε για πάντα νέοι;

Πηγή άρθρου: με πληροφορίες από τα tanea.gr

http://www.immortality.gr/eidika-themata/makrozwia/46-telomerasi-aionia-zoi.html

http://www.immortality.gr/eidika-themata/makrozwia/46-telomerasi-aionia-zoi.html